JAK REAGOWAĆ NA TOKSYCZNE ZACHOWANIA DZIECKA

Gdy rodzic nie wyznacza granic i potem wybucha

CO SIĘ DZIEJE?

• Dziecko krzyczy, bije, testuje granice.
• Rodzic ignoruje lub „odpuszcza”, bo nie wie, co zrobić.
• Napięcie narasta, rodzic wybucha (emocjonalnie lub krzykiem).
• Dziecko czuje się zagubione, przestraszone i jeszcze bardziej rozregulowane.

CO TO POWODUJE?

• Brak przewidywalności – dziecko stale testuje.
• Brak bezpieczeństwa – brak granic = brak stabilności.
• Wzmacnianie agresji – dziecko uczy się, że tylko krzykiem zostaje zauważone.
• Powstaje pętla: dziecko → chaos → rodzic → wybuch → dziecko…

CO ROBIĆ?

1. REGULACJA SIEBIE JAKO RODZICA

Nie możesz pomóc dziecku, jeśli sam jesteś w chaosie. Oddech, pauza, regulacja.

2. NATYCHMIASTOWA, SPOKOJNA INTERWENCJA

„Widzę, że jesteś bardzo zły. Ale nie bijemy. Chcesz krzyczeć, krzycz w poduszkę.”

3. JASNE GRANICE I KONSEKWENCJE, ZAWSZE TE SAME

„Jeśli uderzysz, zabieram zabawkę na 10 minut.” I tyle. Bez emocjonalnych kazań.

4. EMPATIA BEZ ULEGŁOŚCI

„Rozumiem, że Ci trudno. Ale nie zgadzam się na bicie. Chodź, znajdziemy sposób razem.”

Dziecko potrzebuje rodzica, który jest jak latarnia morska: niewzruszony, jasny, spokojny.
Granice są formą miłości, bez nich dziecko tonie.

Opracowanie: Echo Flow – Terapia oddechem i dźwiękiem